Inleiding:
Trauma zit niet alleen in het hoofd. Het nestelt zich in het lichaam – in spieren, ademhaling, het hartritme, en vooral: het zenuwstelsel.
Reiki, als zachte maar diepgaande vorm van energetische heling, is een krachtige bondgenoot in het herstellen van innerlijke veiligheid.
In deze blog ontdek je hoe Reiki en de polyvagaaltheorie elkaar versterken in het proces van traumaheling.
---
1. Trauma: niet wat er gebeurt, maar hoe het wordt opgeslagen
Gabor Maté stelt dat trauma niet per se zit in de gebeurtenis zelf, maar in de manier waarop het lichaam en zenuwstelsel het opslaan.
Chronische spanning, overprikkeling of dissociatie zijn tekenen dat ons zenuwstelsel uit balans is
Reflectievraag:
> Welke van deze stressreacties herken jij het meest in jezelf?
2. De polyvagaaltheorie in een notendop
Stephen Porges' theorie beschrijft hoe ons autonome zenuwstelsel drie primaire staten kent:
Ventrale vagus – verbonden, kalm, sociaal (veiligheid)
Sympathisch – alert, vecht/vlucht
Dorsale vagus – bevriezing, dissociatie, shutdown
Reiki helpt om het lichaam zachtjes terug te brengen naar de ventrale vagusstaat van rust en verbinding.
3. Reiki als regulerende kracht
Een Reiki-behandeling brengt het lichaam in een parasympathische staat – het domein van rust, herstel en regeneratie.
Door zachte aanraking, trage ademhaling en energetische afstemming activeert Reiki het zelfhelend vermogen van het lichaam.
Oefening voor behandelaars:
Begin elke sessie met je hand op het hart en focus op je eigen ademhaling.
Herhaal innerlijk: “Ik bied veiligheid. Ik ben aanwezig. Ik vertrouw op de energie.”
4. Veiligheid is de voorwaarde voor heling
Zonder veiligheid geen transformatie. Een getraumatiseerd zenuwstelsel scant voortdurend op gevaar.
Jouw aanwezigheid als behandelaar – kalm, liefdevol, oordeelloos – is het medicijn.
Reflectie:
> Hoe creëer jij veiligheid in je ruimte, je woorden en je energie?
Reactie plaatsen
Reacties